Z przemówienia do alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wielkopolskim z okazji poświęcenia.

Gorzów Wielkopolski, dnia 26 października 1947.

Bierzcie swe powołanie poważnie, bo to wielka rzecz, to święta rzecz. Na ziemiach tych, odzyskanych krwią narodu potrzeba kapłanów wielkich, ofiarnych. Już teraz zatem w czasie przygotowania się na to wielkie żniwo, winien każdy alumn wczuwać się w wielkie i odpowiedzialne przyszłe prace. Do zadań tych trzeba przygotować się gruntownie pod każdym względem. Trzeba poznać duszę współczesnego człowieka, jego warunki, trudności, tęsknoty, aspiracje. I pod tym kątem, a nie w oderwaniu od życia studiować traktaty filozoficzne i teologiczne. Już w seminarium winien każdy alumn szukać wyrazu, jakim najprzystępniej mógłby podać trudne nieraz prawdy dogmatyczne współczesnemu człowiekowi z uwzględnieniem jego mentalności, już teraz szukać odpowiedniego lekarstwa duchowego na choroby i biedy moralne człowieka współczesnego, człowieka przemęczonego z poderwanymi nerwami. Ze względu więc na te ważne zadania kapłana, trzeba sumiennie i z całym zapałem uczyć się każdego przedmiotu, by zyskać jak największy kapitał myśli i serca na przyszłość i z należytym przygotowaniem i zrozumieniem ojcowskim współczesnego człowieka przystąpić w swoim czasie do pracy apostolskiej.


Druk: "Zarządzenia Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej" 6(1947), s. 466;
także: Dzieła, s. 864. 

odsłon: 3110 aktualizowano: 2012-03-13 14:19 Do góry